Ściółkowanie
Zapobieganie wzrostu chwastów w ogródku warzywnym polega na ściółkowaniu terenu. Można to zrobić przy pomocy materiałów ściółkujących typu agrowłóknina lub agrotkanina, albo ściółkując materiałem organicznym – suchą, skoszoną trawą, trocinami, suchymi liśćmi, a nawet kartonami.
Maty ściółkujące
Do materiałów ściółkujących zaliczamy agrowłókninę, agrotkaninę, matę z wełny owczej. Ta ostatnia jest jeszcze nowością na rynku ogrodniczym, natomiast powszechnie stosuje się dwie pierwsze tkaniny.
Materiały ściółkujące mają najczęściej kolor czarny, brązowy i zielony. Przepuszczają powietrze oraz wodę wraz z rozpuszczonymi w niej składnikami pokarmowymi dla roślin. Chronią glebę przed nadmiernym parowaniem wody. Dzięki nim gleba nie porasta chwastami, szybciej się nagrzewa, systemy korzeniowe roślin są mocniejsze, a owoce niskich roślin, np. truskawek, są czystsze do zbioru.
Agrowłóknina to zgrzewane włókna polimerowe wyprodukowane metodą spunbond, tworzące jednolity materiał. Jej zaletą jest to, że agrowłókninę można ciąć w każdym kierunku dla otrzymania pożądanego kształtu. Dla potrzeb ogrodnictwa wzbogacona jest czynnikiem UV dla ochrony przed światłem słonecznym. W ogrodzie warzywnym, wykorzystywana jest przy zakładaniu plantacji truskawek, gdyż jej wytrzymałość to około 3 lata, czyli tyle, ile mniej więcej trwa uprawa truskawek. Na poletkach wyłożonych agrowłókniną wysadza się również warzywa dyniowate.
Tkanina jest materiałem tkanym z włókien polimerowych. Wyraźnie można dostrzec osnowę i wątek. Tak jak agrowłóknina również występuje w kilku kolorach i stosuje się ją tak samo jak agrowłókninę. Jej zaletą jest o wiele większa wytrzymałość, a wadą niemożność cięcia w kształty, ponieważ powoduje to snucie się włókien.
Ściółkowanie materiałem organicznym
Ściółkowanie materiałem organicznym jest tanią metodą walki z chwastami w warzywniku. Wysypywanie ścieżek, międzyrzędzi i miejsc między roślinami chroni przed wzrostem chwastów, a równocześnie w procesie butwienia w końcu wzbogaca glebę o materię organiczną. Ważne jest, aby jeśli jest to skoszona trawa, była ona „czysta”, bez nasion chwastów z trawnika, gdyż w przeciwnym razie wprowadzimy do warzywnika nową porcję nasion chwastów, a ich wzrost to tylko kwestia czasu. Ściółkując trocinami pamiętać należy, że w procesie butwienia, lekko zakwaszają glebę, co może być niekorzystne w uprawie niektórych warzyw. Karton jest również ciekawym materiałem ściółkującym, jednak nie mogą to być duże arkusze, a raczej zachodzące na siebie mniejsze kawałki. Umożliwi to dotarcie wody do gleby.
Zwalczanie mechaniczne
Zwalczanie mechaniczne chwastów to tak zwane pielenie. Wykonujemy je za pomocą narzędzi o stylu krótkim lub długim choć części robocze są takie same. Najbardziej popularna jest motyczka – prosta lub sercowa często dodatkowo wyposażona z drugiej strony w widełki. Część płaska lub sercowa przy twardszych glebach służy do podcinania korzeni, natomiast widełki wzruszają powierzchnię ziemi, aby usunąć zaskorupienie jej powierzchni. W przeciwnym razie woda z podlewania, nawożenia i opadów spływałaby z grządek, a tylko część zdążyłaby wsiąknąć w glebę. Dlatego tak ważne jest wzruszanie gleby przy pomocy widełek nawet, kiedy nie ma w niej chwastów. Narzędziem, które służy do obydwu tych czynności jest kultywator ręczny. Posiada najczęściej trzy pazury zakończone radełkami, które podcinają korzenie chwastów. Podobny efekt otrzymamy przy użyciu radełka gwiazdkowego.
Jak widać opieka nad warzywami w warzywniku to nie tylko pielenie, ale również dbałość o prawidłową strukturę gleby. Zabiegi te przyczynią się do bujnego wzrostu i obfitego plonowania, przy okazji oszczędzając wodę i nawozy, kiedy się je aplikuje w dobrze uprawiona glebę.
