Które rośliny wymagają zabezpieczenia
Tradycyjnie poprzez kopczykowanie zabezpiecza się na zimę róże. Metodę tą można również wykorzystać do ochrony przed mrozem hibiskusów, budlei. Kopczykowaniem często zabezpiecza się też rośliny młode, nowoposadzone oraz rosnące w szczególnych miejscach – zastoiskach mrozowych lub w miejscu nieosłoniętym od wiatru, gdyż pod jego wpływem temperatura odczuwalna staje się dużo niższa.
Kiedy kopczykować
Krzewy kopczykujemy dopiero po dużych nocnych przymrozkach i kiedy w dzień również temperatura spada poniżej zera. Zbyt wczesne kopczykowanie mogłoby pobudzić wegetację okrytej kopczykiem części krzewu. Trzeba jednak zdążyć, by ziemia nie zamarzła, ponieważ najczęściej ona służy do obsypywania krzewów, więc nie może być twarda.
Przygotowanie roślin do kopczykowania
Jesienią nie wykonujemy cięcia krzewów. Dopuszcza się cięcie sanitarne, polegające na usuwaniu martwych lub porażonych pędów. Jeśli jednak ich pędy są długie, to je skracamy tak, aby ułatwić proces kopczykowania. Dotyczy to głównie róż pnących, wielkokwiatowych i wielokwiatowych, hibiskusów.
Materiał do kopczykowania
Najczęstszym materiałem do kopczykowania jest ziemia okalająca rośliny. Oprócz niej można wykorzystać ziemię kupioną w centrum ogrodniczym, torf odkwaszony, substrat torfowy, kompost, ale także obsypać krzewy mieloną korą. W zależności od potrzeb każdy z tych materiałów można wykorzystać samodzielnie lub je dowolnie mieszać.
Obsypywanie
Aby kopczykowanie było skuteczne wysokość kopca powinna wynosić około 20 cm w zależności i od potrzeby. Ważne jest, aby zostały zabezpieczone dolne rozgałęzienia krzewu. To z nich w razie przemarznięcia roślina wiosną wypuści nowe pędy.
Kopczykujemy pobierając ziemię wokół rośliny lub korzystając z przygotowanego podłoża. W przypadku podłoży stosunkowo lekkich, np. kory mielonej, takie kopczyki powinno się zabezpieczyć przed rozwianiem przez wiatr. Można to tego celu wykorzystać również stroisz, siatkę cieniującą itp.
Kopczykowanie róż na pniu
Róże na pniu również wymagają zabezpieczenia na zimę. Najbardziej skuteczne jest przygięcie korony do ziemi, przytwierdzenie, aby nie powróciła do pozycji pionowej i obsypać ją przygotowanym wcześniej materiałem. Zwrócić należy uwagę, żeby okryte było również miejsce szczepienia, bo to jest najwrażliwsza na mróz część rośliny.
Róże na niskim pniu lub o sztywnym pędzie, które nie dają się przygiąć do ziemi bez ryzyka uszkodzenia, można okryć agrowłókniną zimową, tekturą falistą czy matą słomianą.
Rozgarnianie kopczyków
Kopczyki rozgarniamy wiosną w miarę wcześnie, bo ogrzane wiosennym słońcem pędy w kopczyku zaczną wegetację, a że znajdują się pod ziemią, rozpoczną proces ukorzeniania, co w tym przypadku nie jest pożądane. Nawet późniejsze przymrozki nie powinny już zaszkodzić krzewom.
Po rozgarnięciu kopczyków można przystąpić do wiosennego cięcia formującego.
